Сүзләр морфологиядә аерым лексик грамматик төр­кем­нәргә – сүз   төркемнәренә берләштереп өй­рә­нелә.  Билгеле булганча, морфологиянең төп өйрәнү предметы – сүз, һәм тел төзелешенең төрле ярусларына караган тел бе­рәмлекләре арасында (авазлар, сүзтезмә һәм җөмлә типлары) с ү з л ә р иң күп санлы һәм күп ­төрле тел берәмлекләре булып торалар. Сүзләрне грамматик яктан, ягъни аларның лексик-грамматик табигатен өйрәнү беренче чиратта билгеле бер җирлектә аларны төркем­ләүдән башлана. Грамматикада сүзләрне төркемләү билгеле бер принципларга нигезләнә.

 Татар телендә сүзләрне төркемләү лексик-семантик, морфологик һәм синтаксик принципларга нигезләнә. Аларны икенче төр­ле сүз төркемнәренең классификация билгеләре дип тә атыйлар.

Хәзерге татар телендә 12 сүз төркеме бар.

  

Татар теле буенча булган грамматик хезмәтләрдә сүз төр­кемнәре, традиция рәвешендә, өч төркемгә бүлеп ка­рала:

1) мөстәкыйль сүзләр : исем, сыйфат, сан, алмашлык, фигыль, рәвеш – барысы алты;

2) ярдәмлек сүзләр : бәйлек, теркәгеч, кисәкчә;

3) өченче  төркемгә ымлыклар, аваз ияртемнәре һәм модаль сүзләр кертелә.